Για γοφάρια....
Γοφάρι (Pomatomus saltatrix), το μήκος του φθάνει και τα 2 μέτρα και το βάρος του τα 50 κιλά. Το σώμα του είναι πλακωτό και μακρουλό, έχει χρώμα μολυβί και γαλαζοπράσινη ράχη, ασημόλευκη κοιλιά και με μια χαρακτηριστική έντονα μαύρη γραμμή από το κεφάλι μέχρι την ουρά, που σημειωτέον σβήνει μόλις ψοφήσει το ψάρι. Μπροστά από το ραχιαίο πτερύγιο φέρει 6 αγκάθια. Το στόμα του φθάνει μέχρι πίσω από τα μάτια του. Το κεφάλι του φθάνει το 1/3 του σώματός του.
Είναι αδηφάγο ψάρι και ζει μακρυά από τις εκβολές ποταμού, συνηθέστερα στο πέλαγος. Στις ακτές πλησιάζει την Άνοιξη. Έχει πολύ ισχυρά δόντια που κόβουν ακόμα και σύρμα. Κυριολεκτικά αποδεκατίζει τα κοπάδια μικρών ψαριών. Το κρέας του θεωρείται από ένα συγκεκριμένο ποσοστό ατόμων ότι είναι "νόστιμο" για κατανάλωση.
Για το ψάρεμα του, με την τεχνική του Casting, θα χρειαστούμε, πρώτα από όλα ποιοτικό εξοπλισμό και αυτό διότι όταν το μεγάλο γοφάρι "χτυπήσει" την αρματωσιά μας, τότε εμείς και τα εργαλεία μας δοκιμάζονται στα όρια τους!
Το καλάμι που θα χρησιμοποιήσουμε για το ψάρεμα του θα πρέπει να έχει action, τουλάχιστον, 200 γραμμάρια με δράση κορυφής, αφενός να μπορείτε να κάνετε όσο το δυνατόν μακρινές βολές με την αρματωσιά μας δολωμένη ολόκληρη φρύσα, καλαμάρι, σουπιά κτλ. αφετέρου να αντεπεξέλθει στην μάχη με το ψάρι.
Ο μηχανισμός μας θα πρέπει να είναι και αυτός πολύ καλή ποιότητας, 10χίλιαρος ή ποιο μεγάλος, μικρής σχέσης για να μπορεί να βγει το ψάρι με χαμηλή σχετικά δυσκολία και η μπομπίνα μας γεμισμένη με νήμα από 0,22 εώς 0,27 ή πετονιά 0,40 εώς 0,45 πολύ καλής ποιότητας.
Η αρματωσιά που χρησιμοποιούμε σε αυτή την περίπτωση είναι η γνωστή σε όλους, σταθερή με πολυάγκιστρο και συρόμενο μολύβι με syssi στη μάνα. Απλά σε αυτή την περίπτωση το παράμαλλο μας είναι κατασκευασμένο με σύρμα 40 εώς 60 λιβρών στο οποίο έχουμε περάσει δύο ή τρία αγκίστρια (ανάλογα με το δόλωμα μας) μεγέθους 4/0 έως και 6/0 και στην άκρη του δένουμε ένα αγκίστρι του ίδιου μεγέθους ή λίγο μεγαλύτερου. Επίσης, το παράμαλλο μας δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε μήκος την μίση οργιά και αυτό διότι θα μας δυσκολέψει στην βολή μας.
Για την σύνδεση της μάνας με το παράμαλλο μας θα χρησιμοποιήσουμε στριφτάρι Νο3 ή Νο4 πολύ καλής ποιότητας!
Αφού δολώσουμε το νωπό μας ή το ζωντανό δόλωμα στην αρματωσιά μας θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη βολή μας διότι μπορεί να καταστραφεί τελείως φεύγοντας από την αρματωσιά μας, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ξανά δολώσουμε ή στη χειρότερη να μην φύγει το δόλωμα μας από την αρματωσιά μας κατά την βολή αλλά να "κρεμαστεί" από αυτήν και πέφτοντας στο νερό να έχουμε την λανθασμένη εντύπωση ότι το δόλωμα μας ψαρεύει!
Έτσι καλό είναι, στη περίπτωση που το δόλωμα μας είναι μαλακό, να κάνουμε χρήση ελαστικού νήματος, ασφαλίζοντας έτσι καλύτερα το δόλωμα μας επάνω στην αρματωσιά.
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα γοφάρια θα τα ψαρέψουμε κυρίως μετά το σούρουπο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τα ψαρεύουμε και την ημέρα. Ακόμα, κατά την διάρκεια του ψαρέματος μας θα πρέπει να ελέγχουμε στην κάθε μισή ώρα το δόλωμα μας διότι, αν αυτό λιανίζεται από τα μικρόψαρα θα πρέπει να το ανανεώνουμε και ταυτόχρονα να γνωρίζουμε την κατάσταση του σημείου του οποίου ψαρεύουμε. Όταν έχει μικρόψαρα και το δόλωμα μας κατασπαράζεται από τα μικρά ψάρια της περιοχής σημαίνει ότι στην περιοχή δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνιση του το κοπάδι που ζητάμε!
Toυ Βασίλη Βασιλαροπουλου
========================================================================
Για Casting στη Χαλκίδα
Γεννημένος στην Χαλκίδα, δεν θα μπορούσα να μην αρχίσω με μία από τις πολλές ψαρευτικές εξορμήσεις
στην περιοχή της υψηλής γέφυρας, που κατά καιρούς έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις σε όλους αυτούς που είχαν την χαρά να ψαρέψουν στη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Ο τόπος με την πρώτη ματιά δεν σου γεμίζει το μάτι, "μυστήριος" όπως και τα νερά του, 6 ώρες κατευθύνονται βόρεια και 6 ώρες νότια και αυτό όχι πάντα (?) αφού όπως ξέρουν και οι ντόπιοι υπάρχουν και τα "χαλασμένα" και τα "αργονέρια" κτλ...!Αν δεν γνωρίζεις τα νερά μπορείς να ξημεροβραδιάζεσαι και στο τέλος να φύγεις άπραγος.
Τα στενά του Ευρίπου έχουν ένα μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείτε μόνο στον συγκεκριμένο τόπο και πουθενά αλλού.
Πριν μιλήσω για το ψάρεμα μας θα ήθελα να σταθώ στα "αργονέρια" αφού είναι και η χρονική περίοδος η οποία θα έχουμε την χαρά να δούμε στο αγκίστρι μας 3κιλες αλανιάρες και την συγκεκριμένη περίοδο, μεγάλα γοφάρια να κυνηγούν τα κοκκάλια στο 1 μέτρο(!) και γιατί όχι και το τεχνητό μας αφού πολλοί είναι οι τυχεροί που ένα μεγάλο, 5 ακόμα και 7 κιλά γοφάρι, χτύπησε στο τεχνητό τους και τους χάρισε μεγάλες συγκινήσεις και όχι μόνο.
Έχει σχέση όμως η έλλειψη ψαριών στα αγκίστρια μας ακόμη και η έλλειψη τσιμπημάτων σε μία εξόρμησή μας στην γέφυρα, με το με το παλιρροϊκό φαινόμενο του Ευρίπου;
Σύμφωνα με τα δεδομένα στην διάρκεια ενός Σεληνιακού μήνα υπάρχουν κάποια διαστήματα τα οποία ονομάζονται «περίοδοι ακαταστασίας». Τα ρεύματα τότε δεν έχουν τακτικές ροές, δεν υπακούουν σε κανένα φυσικό νόμο και δεν ισχύει η 6ωρη εναλλαγή της κατεύθυνσης της ροής τους. Στην διάρκεια των περιόδων αυτών τα νερά αλλάζουν κατεύθυνση έως και 14 φορές το 24ωρο ή αντίθετα μπορεί να μη συμβεί καμία αλλαγή για μια ολόκληρη ημέρα.
Οι «περίοδοι ακαταστασίας» παρατηρούνται δυο φορές μέσα στο Σεληνιακό μήνα και διαρκούν για ένα χρονικό διάστημα τριών ημερών. Η πρώτη περίοδος περιλαμβάνει την 7η, 8η και 9η ημέρα της Σελήνης και η δεύτερη την 21η, 22η και 23η ημέρα της Σελήνης. Έτσι στην πρώτη περίοδο τα ρεύματα αρχίζουν να γίνονται ακατάστατα, όταν η Σελήνη βρίσκεται στην 6η προς 7η ημέρα της και επανέρχονται στην 6ωρη φυσιολογική τους ροή όταν η Σελήνη βρίσκεται στην 9η προς 10η ημέρα της.
Στην δεύτερη περίοδο τα ρεύματα γίνονται ακατάστατα την 20η προς 21η ημέρα της Σελήνης και επανέρχονται την 23η προς 24η ημέρα Σελήνης. Η κάθε περίοδος ακαταστασίας αρχίζει από το 00.01 λεπτό της πρώτης ημέρας και τελειώνει την 24η ώρα της τελευταίας ημέρας (χειμερινή ώρα). Τις δυο πρώτες ημέρες μετά το τέλος της κάθε τριήμερης ακαταστασίας τα νερά δεν αποκτούν μεγάλη ταχύτητα. Στα λεγόμενα «αργονέρια», αυτές τις ημέρες η περιοχή κατακλύζεται από κάθε μορφής ψαράδες αφού θεωρούνται ιδανικές για ψάρεμα από τους ντόπιους και για όσους γνωρίζουν αυτό το φαινόμενο.
'Έτσι λοιπόν και εμείς την 10η ημέρα της σελήνης αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε, γι' ακόμη μια φορά, τις ψαρευτικές μας ικανότητες στοχεύοντας μεγάλες τσιπούρες που τον τελευταίο μήνα είχαμε μάθει ότι "χτύπησαν" σε πολλούς ψαράδες, το πρόβλημα όμως με τον συγκεκριμένο τόπο είναι ότι ο βυθός έχει πολλά πιασίματα λόγο των ρευμάτων και ο κάθε ντόπιος ψαράς προσπαθεί στήσει τον εξοπλισμό του σε σημεία που ξέρει, μετά από πολλά ψαρέματα,οτί δεν θα αφήνει κάθε λίγο την αρματωσιά του στο βυθό κινδυνεύοντας να χάσει το ψάρι που χτύπησε στο δόλωμα
του,έτσι θα είσαι πολύ τυχερός αν βρεις το σημείο σου άδειο.
Το ραντεβού με τον φίλο μου Αλέκο είχε δοθεί στις 4 το πρωί στην βοιωτική πλευρά της γέφυρας συγκεκριμένη πλευρά είναι η ιδανικότερη όταν τα ρεύματα έχουν κατεύθυνση νότια για την περισσότερη ώρα της ημέρας.
Φτάνοντας πρώτος και κατευθυνόμενος γεμάτος αγωνία στο σημείο μας βλέπω πολλά αυτοκίνητα και πολλούς που ψάρευαν ή έστηναν τον εξοπλισμό τους και σκέφτομαι απογοητευμένος ότι δεν θα είμαι τυχερός σήμερα, τελικά όμως η τύχη μου χαμογέλασε, το μέρος μου είναι άδειο και χωρίς δεύτερη σκέψη παρκάρω το αυτοκίνητο καιαρχίζω, με γρήγορες κινήσεις να στήνω τον εξοπλισμό μου, δυο τρίσπαστα τα οποία αρματώθηκαν με 2/0 και δολώθηκαν με μεγάλα κομμάτια φαραώ.
Ενώ έστηνα ήρθε και ο Αλέκος φέρνοντας δύο ακόμα φρέσκα φαραώ αφού τα δολώματα μας ποτέ δεν είναι αρκετά!!
Τα δολώματα που δουλεύονται πολύ σε αυτό το μέρος είναι κατά προτίμηση τα "μαύρα" και πρέπει να είναι φρέσκα αφού τα μπαγιάτικα δεν ψαρεύουν λόγο των ρευμάτων και εύκολα φεύγουν από τα αγκίστρια μας, μεγάλα κομμάτια φαραώ και ντόπια σκύλα, επίσης το ζωντανό καβούρι, κόκκινη δαγκάνα, μονοδόλι Χαλκίδας, σκαρτσίνι και μεγάλο αμερικάνικο.
Επίσης ετοιμάσαμε και από ένα σπινοκάλαμο για κάθε ενδεχόμενο αφού είδαμε την επιφάνεια του νερού να "βράζει" σε πολλά σημεία.
Τα καλάμια είχαν πλέον στηθεί, οι αρματωσιές είχαν πάρει την θέση τους στο βυθό του Ευβοϊκού και εμείς καθίσαμε πλέον απολαμβάνοντας το ξημέρωμα πίνοντας το καφεδάκι μας και περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Η ώρα πέρναγε χωρίς αποτελέσματα η αγωνία μεγάλωνε και ο Αλέκος αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του με το spinning.
Τοποθετώντας δύο γαλάζια σιλικονούχα άρχισε τις βολές και τα πρώτα μικρά κοκκάλια δεν άργησαν να χτυπήσουν παίρνοντας το δρόμο για το ψυγείο μας. Αξίζει να πω ότι κατά το ξημέρωμα είδαμε πολλές φορές μεγάλα γοφάρια να κυνηγούν τα μικρόψαρα και τα κοκκάλια μπροστά μας (!) Είχε πάει 8 και ακόμα δεν είχαμε πάρει κάποιο αξιόλογο τσίμπημα ώσπου ξαφνικά η κορφή του καλαμιού λύγισε απότομα και ο ειδοποιητής χτύπαγε σαν τρελός, γονάτισε φωνάζει ο Αλέκος και αμέσως παίρνω το καλάμι στα χέρια μου, ρυθμίζω τα φρένα και περιμένω την αφορμή για να πάρω κεφάλι, στο δεύτερο κατέβασμα της κορφής καρφώνω δυνατά και φωνάζω πλημυρισμένος αδρεναλίνη, "είναι επάνω και είναι καλό" και αρχίζω να μαζεύω το νήμα με προσεκτικές κινήσεις ενώ το ψάρι παλεύει με τα φρένα μου.Ο Αλέκος έχει αρπάξει την απόχη και περιμένει με αγωνία να γιαλώσει το ψάρι. Η μάχη δεν κράτησε πολύ και σε λίγο μια τσιπούρα περίπου κιλού ήταν στην απόχη μας όπου λίγο αργότερα έκανε παρέα στα κοκκάλια του ψυγείου μας.
Η χαρά μας ήταν μεγάλη και περιμέναμε για την παρέα της ώσπου λίγο αργότερα ακόμα δύο ψάρια, αυτή τη φορά μικρότερου μεγέθους, μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Η ώρα είχε πάει τρείς και τα ψάρια είχαν "κόψει", έτσι σιγά σιγά και εμείς, μετά από ακόμα ένα όμορφο και αποδοτικό ψάρεμα στην γέφυρα, αρχίσαμε να μαζεύουμε τον εξοπλισμό μας ανανεώνοντας το ραντεβού μας με αυτόν τον ευλογημένο και παράλληλα ταλαιπωρημένο τόπο.
Λέω ταλαιπωρημένο γιατί τα τελευταία χρόνια μολύνεται αλόγιστα από τα εργοστάσια της περιοχής με αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί η ποιότητα του νερού και των ψαριών που καταλήγουν στο πιάτο μας, και από τον κάθε ασυνείδητο που θέλει να λέγεται ψαράς ο οποίος αφήνει μετά το ψάρεμα του κάθε λογής σκουπίδια με αποτέλεσμα η περιοχή της γέφυρας να έχει μετατραπεί σε χωματερή!
Αν θέλουμε να απολαμβάνουμε εμείς και τα παιδιά μας, αυτό το υπέροχο τόπο και γενικά το περιβάλλον καθαρό πρέπει να τον προστατέψουμε και να μάθουμε να πράττουμε με συνείδηση και ανθρωπιά.
Δεν είναι "μαγκιά" να φεύγουμε αφήνοντας πίσω μας τις ακαθαρσίες μας
========================================================================
Για Spinning στη β. Εύβοια
Ο χειμώνας μας είχε πια αφήσει, τουλάχιστον ημερολογιακά, και λόγο υποχρεώσεων είχαμε αργήσει να επισκεφτούμε ένα από τους ποιο αποδοτικούς ψαρότοπους της Β Εύβοιας, στη παραλία της Κρύας Βρύσης . Αυτός ο ψαρότοπος έχει την εξής ιδιαιτερότητα, τους χειμερινούς μήνες υπάρχουν δύο εκβολές χειμάρρων στις δύο άκρες του που με την σειρά τους δημιουργούν το απόλυτο τόπο για να κυνηγήσουν και να τραφούν τα λαβράκια και αυτό τον κάνει ένα από τους καλύτερους ψαρότοπους , αυτό μπορεί να το ανακαλύψει ο επισκέπτης από την στιγμή που θα φτάσει στο μέρος αφού θα δει φορές λαβράκια να πηδούν έξω από το νερό!!
Η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών ήταν το « κερασάκι στην τούρτα», σκεφτήκαμε, για το εν λόγο ψαρότοπο αφού οι χείμαρροι θα ήταν φουσκωμένοι , έτσι δεν αργήσαμε να κανονίσουμε μια ακόμη ψαρευτική εξόρμηση για το Σάββατο 5 Μαρτίου. Θα ψαρεύαμε με την τεχνική του surf casting και αυτή του spinning , τα δολώματα που εφοδιαστήκαμε ήταν φρέσκος γαύρος , καλαμάρι και μερικά ντόπια μονοδόλια.
Η ώρα του ραντεβού, 3 το πρωί στην πλατεία της νέας Αρτάκης στοχεύοντας το ξημέρωμα την ώρα που τα λαβράκια είναι ποιο επιθετικά και πεινασμένα. Μετά από ταξίδι 1 ώρας φτάσαμε στη παραλία. Η θερμοκρασία ήταν λίγο πιο πάνω από τους 2 βαθμούς και ο αέρας που επικρατούσε ήταν δυνατός και ανάγκαζε τα κύματα να ξεπερνούν το 1,5 μέτρο, ιδανικές συνθήκες παράκτιου ψαρέματος!
Αφού δεχθήκαμε το ισχυρό σοκ από το ζεστό καλοριφέρ του αυτοκινήτου στο κρύο αέρα του Αιγαίου βγάλαμε γρήγορα τον εξοπλισμό μας και δεν πέρασαν λίγα λεπτά που τα οι αρματωσιές μας ήταν στο νερό δολωμένες ολόκληρο καλαμάρι , ψαροδόλι και μονοδόλι ίσως για κάποιο σαργό. Θέλω εδώ να επισημάνω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να ψαρέψεις με την τεχνική του surf casting σε αυτές τις συνθήκες χωρίς να εφοδιάσεις την αρματωσιά σου με μολύβι άγκυρα, αλλιώς κάθε φορά που θα ρίχνεις το δόλωμα στο νερό δεν θα περνούν λίγα λεπτά που το κύμα θα στο φέρνει στα πόδια σου.
Το πρώτο φως της ημέρας βρήκε τα καλάμια μας στημένα να περιμένουν για κάποιο χτύπημα και εμάς να ψαρεύουμε με την τεχνική του spinning δίπλα από τις εκβολές του ποταμού.
Η ώρα πέρναγε και εμείς ανανεώναμε τα δολώματα μας, νωπά και τεχνητά, χωρίς αποτέλεσμα, το καλό όμως δεν άργησε να έρθει αφού ένα λαβράκι μας έκανε την τιμή να αναμετρηθεί με ένα από τα τεχνητά μας και γρήγορα κατέληξε στο ψυγείο μας. Το ηθικό μας αμέσως αναπτερώθηκε και ριχθήκαμε στην μάχη με περισσότερη όρεξη, τα τεχνητά μας βουτούσαν ξανά και ξανά στο νερό, σε διαφορετικά σημεία κάθε φορά αλλά δεν ήμασταν τόσο τυχεροί όσο πριν από ένα χρόνο που στο συγκεκριμένο μέρος είχαν βγει, σε ένα μόνο πρωινό, έξι κομμάτια μισού έως τριών κιλών!!
Αυτή τη φορά όμως δεν μας έκαναν την χάρη και έτσι το μεσημέρι βρήκε το ψυγείο μας με ένα μόνο λαβράκι….. αλλά δεν απογοητευόμαστε , το ταξίδι είναι πολλές φορές ποιο όμορφο από τον προορισμό και εμείς, ειλικρινά, το ευχαριστηθήκαμε αφού μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε με όλη την σημασία για λίγες ώρες ένα άγριο χειμωνιάτικο πρωινό μπροστά στην «γαλανή» ξεφεύγοντας για τα καλά από την καθημερινότητα και την ρουτίνα . Είμαστε και εμείς από αυτούς τους «λίγους» που δεν πιάνουμε πάντα μεγάλα και πολλά ψάρια…………
========================================================================
Εγγλέζικο στα Μέθανα.
Τα Μέθανα βρίσκονται στα ανατολικά της Πελοποννήσου και θεωρούνται από τις σημαντικότερες λουτροπόλεις της Ελλάδος. Το πυκνό οδικό δίκτυο επιτρέπει να επισκεφτείτε κάθε γωνιά της περιοχής αυτής και να ανακαλύψετε τις εναλλαγές των όμορφων φυσικών τοπίων χαρίζοντας σας στιγμές γαλήνης και ηρεμίας.
Από παλιά θεωρούνται από τους καλύτερους ψαρότοπους αν και τα τελευταία χρόνια έχουν ταλαιπωρηθεί από τις συχνές επιδρομές των ‘κακών’ ψαράδων. Η πρόσβαση είναι εύκολη και γίνεται είτε οδικός ακολουθώντας τον εθνικό δρόμο Αθηνών- Κορίνθου στρίβοντας στην έξοδο με κατεύθυνση την Επίδαυρο είτε ακτοπλοϊκός από το λιμάνι του Πειραιά.
‘Ετσι την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου ξεκινήσαμε το ταξίδι αφού πρώτα προμηθευτήκαμε από ένα κοντινό μαγαζί 2 κιλά biggatino μερικούς ακροβάτες και τα απαραίτητα υλικά για την παρασκευή της μαλάγρα μας. Η μετεωρολογική υπηρεσία έδινε ανέμους μεγάλης έντασης των 6 μποφόρ όμως αυτό δεν μας πτόησε καθόλου καθώς το λιμάνι σχηματίζει ένα μεγάλο γάμμα επιτρέποντας μας να ψαρέψουμε σε σημείο που θα είχαμε τον αέρα πλάτη. Μετά από 2 ώρες περίπου φτάσαμε στον προορισμό μας επιλέγοντας για αρχή το μέρος που θα ρίχναμε τα καλάμια μας. Ο Γιώργος ξεκίνησε να φτιάχνει την αρματωσιά του ενώ εγώ ετοίμασα την μαλάγρα μας η οποία είχε ως βάση το ψωμί με την προσθήκη δυο ακόμα υλικών του τυριού και της σκόνης καβουριού.
Το έντονο κρύο μείωσε την κινητικότητα του biggatino αλλά και γι αυτό είχε την λύση ο Γιώργος με ένα αυτοσχέδιο φουρνάκι το οποίο ζέσταινε τα σκουλήκια μας καθ όλη την διάρκεια της εξόρμησής μας δίνοντας τους την απαραίτητη κίνηση για το ψάρεμα μας. Στην συνέχεια η βυθομέτρηση που κάναμε έδειξε βάθος 13 μέτρων περίπου και οι αρματωσιές μας εξοπλίστηκαν με φελλούς stick (straight) 3+2 για να μπορεί να φτάσει το αγκίστρι μας κοντά στον βυθό εύκολα. Το μαλάγρωμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα άρχισε να μαζεύει τα ψάρια μπροστά μας και οι πρώτες τσιμπιές έφεραν μικρόψαρα που αποτελούνταν κυρίως από μικρά σαργουδάκια τα οποία και επιστρέψαμε πίσω στην θάλασσα
Στις 1 περίπου ήρθε και το πρώτο καλό ψάρι της βραδιάς. Ένα κάρφωμα στο απότομο και συνεχόμενο βούλιαγμα του φελλού μου και το καλάμι έμεινε λυγισμένο έχοντας ταυτόχρονα τα φρένα κλειστά και μαζεύοντας με πολύ αργές κινήσεις για να μην βραχώση το ψάρι. Σε λίγα λεπτά ένας καλός σαργός μπήκε στην απόχη μας και η βραδιά άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον. Η αλλαγή παράμαλλου ήταν αναγκαίο κακό για την αρματωσιά μου καθώς η μάχη με τον σαργό είχε προκαλέσει γδαρσίματα. Ο αέρας όλο και δυνάμωνε και πριν καλά καλά το καταλάβουμε η καρέκλα του Γιώργου βρέθηκε στο νερό ενώ οι προσπάθειες μας για να την πιάσουμε ήταν άκαρπες καθώς δεν μπορούσαμε να την διακρίνουμε και την αφήσαμε για να την ανεβάσουμε το πρωί. Το ψάρεμά μας συνεχίστηκε ενώ οι τσιμπιές ελαττώθηκαν μέχρι τις 5 το πρωί που ξεκίνησαν και πάλι δίνοντας μας κάποια μελανούρια όχι όμως των διαστάσεων που περιμέναμε.
Με το φως της ημέρας να ξεπροβάλει ο αέρας έσπασε, το κεφάλι μου στράφηκε προς το καλάμι του Γιώργου. Κάτι καλό έφερνε προς τα πάνω ζητώντας ταυτόχρονα την απόχη την οποία και είχαμε ασφαλίσει λόγο του αέρα λίγο ποιο πίσω μας. Περιμένοντας να αποχιάσω το ψάρι του Γιώργου ένας μαγικός ήχος για εμάς τους ψαράδες ακούστηκε από τα φρένα του δικού μου καλαμιού και με γρήγορες κινήσεις το πήρα στα χέρια μου κλείνοντας τα φρένα και καρφώνοντας στον ίδιο χρόνο.
Ποιο δίπλα ο Γιώργος είχε βγάλει ήδη έξω το ψάρι που τον ταλαιπωρούσε και μετά από λίγο βγήκε και το δικό μου στην επιφάνεια επιτρέποντας στον Γιώργο να το αποχιάσει με ασφάλεια. Δυο καλοί σαργοί προστέθηκαν στην ψαριά μας κλείνοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο το ψαρευτικό μας ταξίδι. Τέλος αφού καθαρίσαμε και μαζέψαμε τον εξοπλισμό μας πήγαμε και βγάλαμε την καρέκλα από την θάλασσα με την χρήση μιας μεγάλης σαλαγγιάς.
Τα Μέθανα ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να αποτελούν έναν από τους καλύτερους ψαρότοπους και μια βόλτα φτάνει να ανακαλύψετε τα μαγικά σημεία που προσφέρονται για ψάρεμα. Σίγουρα η μείωση των ψαριών είναι αισθητή και σ αυτό το μέρος και ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η κύρια αιτία γι αυτό. Όμως στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε για να μην έρθει η μέρα που θα χάσουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε.
Του Αντώνη Μιχαϊλίδη http://paraktiopsarema.gr/fishing9.php
====================================================================================
Ψαρεύοντας την Συναγρίδα..
Ήταν αρχές Δεκέμβρη όταν ακόμα το κρύο δε διαπερνούσε τη σάρκα σου με μανία κάνοντας τα κόκαλα σου να χορεύουν ρυθμικά. Τελευταίες μέρες με θερμοκρασίες γύρω στους 15 βαθμούς και ο ήλιος ψηλά στον ουρανό έδινε αυτό το χρυσογάλανο χρώμα στη απέραντη θάλασσα. Πάνω στο βραχάκι που έμπαινε όσο πιο βαθιά στη θάλασσα γινόταν και κρατώντας την ισορροπία μου σαν επαγγελματίας ζογκλέρ πέταγα τα τεχνητά ώρες στη γαλανή ψαρεύοντας στην επιφάνεια και στα μεσόνερα. Ξαφνικά ένα τεράστιο σύννεφο σκοτείνιασε τον ουρανό και ένα αεράκι έκανε αισθητή τη παρουσία του ερχόμενο από πίσω μου.
Ήταν περίπου 14:15 το μεσημέρι, περίπου 10 λεπτά μετά την αλλαγή του σκηνικού όταν κάτω από αυτές της συνθήκες έγινε η βολή με DAIWA SeaBass Hunter III το οποίο και άφησα να βυθιστεί στα μεσόνερα. Ξεκίνησα και έφερνα το τεχνητό με σταθερή μέση ταχύτητα προς το μέρος μου όταν κάτι σταμάτησε το τεχνητό και το χρόνο μαζί.
Το χτύπημα ήταν τόσο δυνατό τόσο ακαριαίο που προς στιγμήν τρόμαξα μέχρι που το ίδιο δευτερόλεπτο ξεκίνησε το ατελείωτο φευγιό και το βλέμμα έπεσε κατευθείαν στη μπομπίνα που έμενε από νήμα. Μη έχοντας άλλη επιλογή το σφίξιμο των φρένων ήταν μονόδρομος. Έτσι κατάφερα και έκοψα τη φόρα στο ψαρί και σιγά σιγά το έφερνα προς το μέρος μου προσπαθώντας πάντα να ξεφύγει από τα δεσμά του με κεφάλια δυνατά αλλά μικρής διάρκειας. Το σκηνικό συνεχίστηκε για περίπου 10 λεπτά όταν εμφανίστηκε στα πόδια μου όλη η ομορφιά που μπορεί να κρύβει μέσα της η θάλασσα. Μια πανέμορφη κυρία ντυμένη με ένα χρυσοκόκκινο χρώμα ερχόταν έχοντας γύρει στο πλάι και έχοντας αποδεχτεί την ήττα της. Ήταν μία πανέμορφη ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ.
Του Αντώνη Λαμπρόπουλου..http://paraktiopsarema.gr/fishing13.php
Γοφάρι (Pomatomus saltatrix), το μήκος του φθάνει και τα 2 μέτρα και το βάρος του τα 50 κιλά. Το σώμα του είναι πλακωτό και μακρουλό, έχει χρώμα μολυβί και γαλαζοπράσινη ράχη, ασημόλευκη κοιλιά και με μια χαρακτηριστική έντονα μαύρη γραμμή από το κεφάλι μέχρι την ουρά, που σημειωτέον σβήνει μόλις ψοφήσει το ψάρι. Μπροστά από το ραχιαίο πτερύγιο φέρει 6 αγκάθια. Το στόμα του φθάνει μέχρι πίσω από τα μάτια του. Το κεφάλι του φθάνει το 1/3 του σώματός του.Είναι αδηφάγο ψάρι και ζει μακρυά από τις εκβολές ποταμού, συνηθέστερα στο πέλαγος. Στις ακτές πλησιάζει την Άνοιξη. Έχει πολύ ισχυρά δόντια που κόβουν ακόμα και σύρμα. Κυριολεκτικά αποδεκατίζει τα κοπάδια μικρών ψαριών. Το κρέας του θεωρείται από ένα συγκεκριμένο ποσοστό ατόμων ότι είναι "νόστιμο" για κατανάλωση.
Για το ψάρεμα του, με την τεχνική του Casting, θα χρειαστούμε, πρώτα από όλα ποιοτικό εξοπλισμό και αυτό διότι όταν το μεγάλο γοφάρι "χτυπήσει" την αρματωσιά μας, τότε εμείς και τα εργαλεία μας δοκιμάζονται στα όρια τους!
Το καλάμι που θα χρησιμοποιήσουμε για το ψάρεμα του θα πρέπει να έχει action, τουλάχιστον, 200 γραμμάρια με δράση κορυφής, αφενός να μπορείτε να κάνετε όσο το δυνατόν μακρινές βολές με την αρματωσιά μας δολωμένη ολόκληρη φρύσα, καλαμάρι, σουπιά κτλ. αφετέρου να αντεπεξέλθει στην μάχη με το ψάρι.
Ο μηχανισμός μας θα πρέπει να είναι και αυτός πολύ καλή ποιότητας, 10χίλιαρος ή ποιο μεγάλος, μικρής σχέσης για να μπορεί να βγει το ψάρι με χαμηλή σχετικά δυσκολία και η μπομπίνα μας γεμισμένη με νήμα από 0,22 εώς 0,27 ή πετονιά 0,40 εώς 0,45 πολύ καλής ποιότητας.
Η αρματωσιά που χρησιμοποιούμε σε αυτή την περίπτωση είναι η γνωστή σε όλους, σταθερή με πολυάγκιστρο και συρόμενο μολύβι με syssi στη μάνα. Απλά σε αυτή την περίπτωση το παράμαλλο μας είναι κατασκευασμένο με σύρμα 40 εώς 60 λιβρών στο οποίο έχουμε περάσει δύο ή τρία αγκίστρια (ανάλογα με το δόλωμα μας) μεγέθους 4/0 έως και 6/0 και στην άκρη του δένουμε ένα αγκίστρι του ίδιου μεγέθους ή λίγο μεγαλύτερου. Επίσης, το παράμαλλο μας δεν θα πρέπει να ξεπερνάει σε μήκος την μίση οργιά και αυτό διότι θα μας δυσκολέψει στην βολή μας.
Για την σύνδεση της μάνας με το παράμαλλο μας θα χρησιμοποιήσουμε στριφτάρι Νο3 ή Νο4 πολύ καλής ποιότητας!
Αφού δολώσουμε το νωπό μας ή το ζωντανό δόλωμα στην αρματωσιά μας θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη βολή μας διότι μπορεί να καταστραφεί τελείως φεύγοντας από την αρματωσιά μας, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ξανά δολώσουμε ή στη χειρότερη να μην φύγει το δόλωμα μας από την αρματωσιά μας κατά την βολή αλλά να "κρεμαστεί" από αυτήν και πέφτοντας στο νερό να έχουμε την λανθασμένη εντύπωση ότι το δόλωμα μας ψαρεύει!
Έτσι καλό είναι, στη περίπτωση που το δόλωμα μας είναι μαλακό, να κάνουμε χρήση ελαστικού νήματος, ασφαλίζοντας έτσι καλύτερα το δόλωμα μας επάνω στην αρματωσιά.
Τέλος θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα γοφάρια θα τα ψαρέψουμε κυρίως μετά το σούρουπο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τα ψαρεύουμε και την ημέρα. Ακόμα, κατά την διάρκεια του ψαρέματος μας θα πρέπει να ελέγχουμε στην κάθε μισή ώρα το δόλωμα μας διότι, αν αυτό λιανίζεται από τα μικρόψαρα θα πρέπει να το ανανεώνουμε και ταυτόχρονα να γνωρίζουμε την κατάσταση του σημείου του οποίου ψαρεύουμε. Όταν έχει μικρόψαρα και το δόλωμα μας κατασπαράζεται από τα μικρά ψάρια της περιοχής σημαίνει ότι στην περιοχή δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνιση του το κοπάδι που ζητάμε!
Toυ Βασίλη Βασιλαροπουλου
========================================================================
Για Casting στη Χαλκίδα
Γεννημένος στην Χαλκίδα, δεν θα μπορούσα να μην αρχίσω με μία από τις πολλές ψαρευτικές εξορμήσεις
στην περιοχή της υψηλής γέφυρας, που κατά καιρούς έχει χαρίσει πολλές συγκινήσεις σε όλους αυτούς που είχαν την χαρά να ψαρέψουν στη συγκεκριμένη τοποθεσία.
Τα στενά του Ευρίπου έχουν ένα μοναδικό φαινόμενο που παρατηρείτε μόνο στον συγκεκριμένο τόπο και πουθενά αλλού.
Πριν μιλήσω για το ψάρεμα μας θα ήθελα να σταθώ στα "αργονέρια" αφού είναι και η χρονική περίοδος η οποία θα έχουμε την χαρά να δούμε στο αγκίστρι μας 3κιλες αλανιάρες και την συγκεκριμένη περίοδο, μεγάλα γοφάρια να κυνηγούν τα κοκκάλια στο 1 μέτρο(!) και γιατί όχι και το τεχνητό μας αφού πολλοί είναι οι τυχεροί που ένα μεγάλο, 5 ακόμα και 7 κιλά γοφάρι, χτύπησε στο τεχνητό τους και τους χάρισε μεγάλες συγκινήσεις και όχι μόνο.
Έχει σχέση όμως η έλλειψη ψαριών στα αγκίστρια μας ακόμη και η έλλειψη τσιμπημάτων σε μία εξόρμησή μας στην γέφυρα, με το με το παλιρροϊκό φαινόμενο του Ευρίπου;
Σύμφωνα με τα δεδομένα στην διάρκεια ενός Σεληνιακού μήνα υπάρχουν κάποια διαστήματα τα οποία ονομάζονται «περίοδοι ακαταστασίας». Τα ρεύματα τότε δεν έχουν τακτικές ροές, δεν υπακούουν σε κανένα φυσικό νόμο και δεν ισχύει η 6ωρη εναλλαγή της κατεύθυνσης της ροής τους. Στην διάρκεια των περιόδων αυτών τα νερά αλλάζουν κατεύθυνση έως και 14 φορές το 24ωρο ή αντίθετα μπορεί να μη συμβεί καμία αλλαγή για μια ολόκληρη ημέρα.
Οι «περίοδοι ακαταστασίας» παρατηρούνται δυο φορές μέσα στο Σεληνιακό μήνα και διαρκούν για ένα χρονικό διάστημα τριών ημερών. Η πρώτη περίοδος περιλαμβάνει την 7η, 8η και 9η ημέρα της Σελήνης και η δεύτερη την 21η, 22η και 23η ημέρα της Σελήνης. Έτσι στην πρώτη περίοδο τα ρεύματα αρχίζουν να γίνονται ακατάστατα, όταν η Σελήνη βρίσκεται στην 6η προς 7η ημέρα της και επανέρχονται στην 6ωρη φυσιολογική τους ροή όταν η Σελήνη βρίσκεται στην 9η προς 10η ημέρα της.
Στην δεύτερη περίοδο τα ρεύματα γίνονται ακατάστατα την 20η προς 21η ημέρα της Σελήνης και επανέρχονται την 23η προς 24η ημέρα Σελήνης. Η κάθε περίοδος ακαταστασίας αρχίζει από το 00.01 λεπτό της πρώτης ημέρας και τελειώνει την 24η ώρα της τελευταίας ημέρας (χειμερινή ώρα). Τις δυο πρώτες ημέρες μετά το τέλος της κάθε τριήμερης ακαταστασίας τα νερά δεν αποκτούν μεγάλη ταχύτητα. Στα λεγόμενα «αργονέρια», αυτές τις ημέρες η περιοχή κατακλύζεται από κάθε μορφής ψαράδες αφού θεωρούνται ιδανικές για ψάρεμα από τους ντόπιους και για όσους γνωρίζουν αυτό το φαινόμενο.
'Έτσι λοιπόν και εμείς την 10η ημέρα της σελήνης αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε, γι' ακόμη μια φορά, τις ψαρευτικές μας ικανότητες στοχεύοντας μεγάλες τσιπούρες που τον τελευταίο μήνα είχαμε μάθει ότι "χτύπησαν" σε πολλούς ψαράδες, το πρόβλημα όμως με τον συγκεκριμένο τόπο είναι ότι ο βυθός έχει πολλά πιασίματα λόγο των ρευμάτων και ο κάθε ντόπιος ψαράς προσπαθεί στήσει τον εξοπλισμό του σε σημεία που ξέρει, μετά από πολλά ψαρέματα,οτί δεν θα αφήνει κάθε λίγο την αρματωσιά του στο βυθό κινδυνεύοντας να χάσει το ψάρι που χτύπησε στο δόλωμα
του,έτσι θα είσαι πολύ τυχερός αν βρεις το σημείο σου άδειο.
Το ραντεβού με τον φίλο μου Αλέκο είχε δοθεί στις 4 το πρωί στην βοιωτική πλευρά της γέφυρας συγκεκριμένη πλευρά είναι η ιδανικότερη όταν τα ρεύματα έχουν κατεύθυνση νότια για την περισσότερη ώρα της ημέρας.
Φτάνοντας πρώτος και κατευθυνόμενος γεμάτος αγωνία στο σημείο μας βλέπω πολλά αυτοκίνητα και πολλούς που ψάρευαν ή έστηναν τον εξοπλισμό τους και σκέφτομαι απογοητευμένος ότι δεν θα είμαι τυχερός σήμερα, τελικά όμως η τύχη μου χαμογέλασε, το μέρος μου είναι άδειο και χωρίς δεύτερη σκέψη παρκάρω το αυτοκίνητο καιαρχίζω, με γρήγορες κινήσεις να στήνω τον εξοπλισμό μου, δυο τρίσπαστα τα οποία αρματώθηκαν με 2/0 και δολώθηκαν με μεγάλα κομμάτια φαραώ.
Ενώ έστηνα ήρθε και ο Αλέκος φέρνοντας δύο ακόμα φρέσκα φαραώ αφού τα δολώματα μας ποτέ δεν είναι αρκετά!!
Τα δολώματα που δουλεύονται πολύ σε αυτό το μέρος είναι κατά προτίμηση τα "μαύρα" και πρέπει να είναι φρέσκα αφού τα μπαγιάτικα δεν ψαρεύουν λόγο των ρευμάτων και εύκολα φεύγουν από τα αγκίστρια μας, μεγάλα κομμάτια φαραώ και ντόπια σκύλα, επίσης το ζωντανό καβούρι, κόκκινη δαγκάνα, μονοδόλι Χαλκίδας, σκαρτσίνι και μεγάλο αμερικάνικο.
Επίσης ετοιμάσαμε και από ένα σπινοκάλαμο για κάθε ενδεχόμενο αφού είδαμε την επιφάνεια του νερού να "βράζει" σε πολλά σημεία.
Τα καλάμια είχαν πλέον στηθεί, οι αρματωσιές είχαν πάρει την θέση τους στο βυθό του Ευβοϊκού και εμείς καθίσαμε πλέον απολαμβάνοντας το ξημέρωμα πίνοντας το καφεδάκι μας και περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Η ώρα πέρναγε χωρίς αποτελέσματα η αγωνία μεγάλωνε και ο Αλέκος αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του με το spinning.
Τοποθετώντας δύο γαλάζια σιλικονούχα άρχισε τις βολές και τα πρώτα μικρά κοκκάλια δεν άργησαν να χτυπήσουν παίρνοντας το δρόμο για το ψυγείο μας. Αξίζει να πω ότι κατά το ξημέρωμα είδαμε πολλές φορές μεγάλα γοφάρια να κυνηγούν τα μικρόψαρα και τα κοκκάλια μπροστά μας (!) Είχε πάει 8 και ακόμα δεν είχαμε πάρει κάποιο αξιόλογο τσίμπημα ώσπου ξαφνικά η κορφή του καλαμιού λύγισε απότομα και ο ειδοποιητής χτύπαγε σαν τρελός, γονάτισε φωνάζει ο Αλέκος και αμέσως παίρνω το καλάμι στα χέρια μου, ρυθμίζω τα φρένα και περιμένω την αφορμή για να πάρω κεφάλι, στο δεύτερο κατέβασμα της κορφής καρφώνω δυνατά και φωνάζω πλημυρισμένος αδρεναλίνη, "είναι επάνω και είναι καλό" και αρχίζω να μαζεύω το νήμα με προσεκτικές κινήσεις ενώ το ψάρι παλεύει με τα φρένα μου.Ο Αλέκος έχει αρπάξει την απόχη και περιμένει με αγωνία να γιαλώσει το ψάρι. Η μάχη δεν κράτησε πολύ και σε λίγο μια τσιπούρα περίπου κιλού ήταν στην απόχη μας όπου λίγο αργότερα έκανε παρέα στα κοκκάλια του ψυγείου μας.
Η χαρά μας ήταν μεγάλη και περιμέναμε για την παρέα της ώσπου λίγο αργότερα ακόμα δύο ψάρια, αυτή τη φορά μικρότερου μεγέθους, μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Η ώρα είχε πάει τρείς και τα ψάρια είχαν "κόψει", έτσι σιγά σιγά και εμείς, μετά από ακόμα ένα όμορφο και αποδοτικό ψάρεμα στην γέφυρα, αρχίσαμε να μαζεύουμε τον εξοπλισμό μας ανανεώνοντας το ραντεβού μας με αυτόν τον ευλογημένο και παράλληλα ταλαιπωρημένο τόπο.
Λέω ταλαιπωρημένο γιατί τα τελευταία χρόνια μολύνεται αλόγιστα από τα εργοστάσια της περιοχής με αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί η ποιότητα του νερού και των ψαριών που καταλήγουν στο πιάτο μας, και από τον κάθε ασυνείδητο που θέλει να λέγεται ψαράς ο οποίος αφήνει μετά το ψάρεμα του κάθε λογής σκουπίδια με αποτέλεσμα η περιοχή της γέφυρας να έχει μετατραπεί σε χωματερή!
Αν θέλουμε να απολαμβάνουμε εμείς και τα παιδιά μας, αυτό το υπέροχο τόπο και γενικά το περιβάλλον καθαρό πρέπει να τον προστατέψουμε και να μάθουμε να πράττουμε με συνείδηση και ανθρωπιά.
Δεν είναι "μαγκιά" να φεύγουμε αφήνοντας πίσω μας τις ακαθαρσίες μας
========================================================================
Για Spinning στη β. Εύβοια
Ο χειμώνας μας είχε πια αφήσει, τουλάχιστον ημερολογιακά, και λόγο υποχρεώσεων είχαμε αργήσει να επισκεφτούμε ένα από τους ποιο αποδοτικούς ψαρότοπους της Β Εύβοιας, στη παραλία της Κρύας Βρύσης . Αυτός ο ψαρότοπος έχει την εξής ιδιαιτερότητα, τους χειμερινούς μήνες υπάρχουν δύο εκβολές χειμάρρων στις δύο άκρες του που με την σειρά τους δημιουργούν το απόλυτο τόπο για να κυνηγήσουν και να τραφούν τα λαβράκια και αυτό τον κάνει ένα από τους καλύτερους ψαρότοπους , αυτό μπορεί να το ανακαλύψει ο επισκέπτης από την στιγμή που θα φτάσει στο μέρος αφού θα δει φορές λαβράκια να πηδούν έξω από το νερό!!
Η κακοκαιρία των τελευταίων ημερών ήταν το « κερασάκι στην τούρτα», σκεφτήκαμε, για το εν λόγο ψαρότοπο αφού οι χείμαρροι θα ήταν φουσκωμένοι , έτσι δεν αργήσαμε να κανονίσουμε μια ακόμη ψαρευτική εξόρμηση για το Σάββατο 5 Μαρτίου. Θα ψαρεύαμε με την τεχνική του surf casting και αυτή του spinning , τα δολώματα που εφοδιαστήκαμε ήταν φρέσκος γαύρος , καλαμάρι και μερικά ντόπια μονοδόλια.
Η ώρα του ραντεβού, 3 το πρωί στην πλατεία της νέας Αρτάκης στοχεύοντας το ξημέρωμα την ώρα που τα λαβράκια είναι ποιο επιθετικά και πεινασμένα. Μετά από ταξίδι 1 ώρας φτάσαμε στη παραλία. Η θερμοκρασία ήταν λίγο πιο πάνω από τους 2 βαθμούς και ο αέρας που επικρατούσε ήταν δυνατός και ανάγκαζε τα κύματα να ξεπερνούν το 1,5 μέτρο, ιδανικές συνθήκες παράκτιου ψαρέματος!
Αφού δεχθήκαμε το ισχυρό σοκ από το ζεστό καλοριφέρ του αυτοκινήτου στο κρύο αέρα του Αιγαίου βγάλαμε γρήγορα τον εξοπλισμό μας και δεν πέρασαν λίγα λεπτά που τα οι αρματωσιές μας ήταν στο νερό δολωμένες ολόκληρο καλαμάρι , ψαροδόλι και μονοδόλι ίσως για κάποιο σαργό. Θέλω εδώ να επισημάνω ότι είναι σχεδόν αδύνατο να ψαρέψεις με την τεχνική του surf casting σε αυτές τις συνθήκες χωρίς να εφοδιάσεις την αρματωσιά σου με μολύβι άγκυρα, αλλιώς κάθε φορά που θα ρίχνεις το δόλωμα στο νερό δεν θα περνούν λίγα λεπτά που το κύμα θα στο φέρνει στα πόδια σου.
Το πρώτο φως της ημέρας βρήκε τα καλάμια μας στημένα να περιμένουν για κάποιο χτύπημα και εμάς να ψαρεύουμε με την τεχνική του spinning δίπλα από τις εκβολές του ποταμού.
Η ώρα πέρναγε και εμείς ανανεώναμε τα δολώματα μας, νωπά και τεχνητά, χωρίς αποτέλεσμα, το καλό όμως δεν άργησε να έρθει αφού ένα λαβράκι μας έκανε την τιμή να αναμετρηθεί με ένα από τα τεχνητά μας και γρήγορα κατέληξε στο ψυγείο μας. Το ηθικό μας αμέσως αναπτερώθηκε και ριχθήκαμε στην μάχη με περισσότερη όρεξη, τα τεχνητά μας βουτούσαν ξανά και ξανά στο νερό, σε διαφορετικά σημεία κάθε φορά αλλά δεν ήμασταν τόσο τυχεροί όσο πριν από ένα χρόνο που στο συγκεκριμένο μέρος είχαν βγει, σε ένα μόνο πρωινό, έξι κομμάτια μισού έως τριών κιλών!!
Αυτή τη φορά όμως δεν μας έκαναν την χάρη και έτσι το μεσημέρι βρήκε το ψυγείο μας με ένα μόνο λαβράκι….. αλλά δεν απογοητευόμαστε , το ταξίδι είναι πολλές φορές ποιο όμορφο από τον προορισμό και εμείς, ειλικρινά, το ευχαριστηθήκαμε αφού μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε με όλη την σημασία για λίγες ώρες ένα άγριο χειμωνιάτικο πρωινό μπροστά στην «γαλανή» ξεφεύγοντας για τα καλά από την καθημερινότητα και την ρουτίνα . Είμαστε και εμείς από αυτούς τους «λίγους» που δεν πιάνουμε πάντα μεγάλα και πολλά ψάρια…………
========================================================================
Εγγλέζικο στα Μέθανα.
Από παλιά θεωρούνται από τους καλύτερους ψαρότοπους αν και τα τελευταία χρόνια έχουν ταλαιπωρηθεί από τις συχνές επιδρομές των ‘κακών’ ψαράδων. Η πρόσβαση είναι εύκολη και γίνεται είτε οδικός ακολουθώντας τον εθνικό δρόμο Αθηνών- Κορίνθου στρίβοντας στην έξοδο με κατεύθυνση την Επίδαυρο είτε ακτοπλοϊκός από το λιμάνι του Πειραιά.
‘Ετσι την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου ξεκινήσαμε το ταξίδι αφού πρώτα προμηθευτήκαμε από ένα κοντινό μαγαζί 2 κιλά biggatino μερικούς ακροβάτες και τα απαραίτητα υλικά για την παρασκευή της μαλάγρα μας. Η μετεωρολογική υπηρεσία έδινε ανέμους μεγάλης έντασης των 6 μποφόρ όμως αυτό δεν μας πτόησε καθόλου καθώς το λιμάνι σχηματίζει ένα μεγάλο γάμμα επιτρέποντας μας να ψαρέψουμε σε σημείο που θα είχαμε τον αέρα πλάτη. Μετά από 2 ώρες περίπου φτάσαμε στον προορισμό μας επιλέγοντας για αρχή το μέρος που θα ρίχναμε τα καλάμια μας. Ο Γιώργος ξεκίνησε να φτιάχνει την αρματωσιά του ενώ εγώ ετοίμασα την μαλάγρα μας η οποία είχε ως βάση το ψωμί με την προσθήκη δυο ακόμα υλικών του τυριού και της σκόνης καβουριού.
Το έντονο κρύο μείωσε την κινητικότητα του biggatino αλλά και γι αυτό είχε την λύση ο Γιώργος με ένα αυτοσχέδιο φουρνάκι το οποίο ζέσταινε τα σκουλήκια μας καθ όλη την διάρκεια της εξόρμησής μας δίνοντας τους την απαραίτητη κίνηση για το ψάρεμα μας. Στην συνέχεια η βυθομέτρηση που κάναμε έδειξε βάθος 13 μέτρων περίπου και οι αρματωσιές μας εξοπλίστηκαν με φελλούς stick (straight) 3+2 για να μπορεί να φτάσει το αγκίστρι μας κοντά στον βυθό εύκολα. Το μαλάγρωμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα άρχισε να μαζεύει τα ψάρια μπροστά μας και οι πρώτες τσιμπιές έφεραν μικρόψαρα που αποτελούνταν κυρίως από μικρά σαργουδάκια τα οποία και επιστρέψαμε πίσω στην θάλασσα
Στις 1 περίπου ήρθε και το πρώτο καλό ψάρι της βραδιάς. Ένα κάρφωμα στο απότομο και συνεχόμενο βούλιαγμα του φελλού μου και το καλάμι έμεινε λυγισμένο έχοντας ταυτόχρονα τα φρένα κλειστά και μαζεύοντας με πολύ αργές κινήσεις για να μην βραχώση το ψάρι. Σε λίγα λεπτά ένας καλός σαργός μπήκε στην απόχη μας και η βραδιά άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον. Η αλλαγή παράμαλλου ήταν αναγκαίο κακό για την αρματωσιά μου καθώς η μάχη με τον σαργό είχε προκαλέσει γδαρσίματα. Ο αέρας όλο και δυνάμωνε και πριν καλά καλά το καταλάβουμε η καρέκλα του Γιώργου βρέθηκε στο νερό ενώ οι προσπάθειες μας για να την πιάσουμε ήταν άκαρπες καθώς δεν μπορούσαμε να την διακρίνουμε και την αφήσαμε για να την ανεβάσουμε το πρωί. Το ψάρεμά μας συνεχίστηκε ενώ οι τσιμπιές ελαττώθηκαν μέχρι τις 5 το πρωί που ξεκίνησαν και πάλι δίνοντας μας κάποια μελανούρια όχι όμως των διαστάσεων που περιμέναμε.
Με το φως της ημέρας να ξεπροβάλει ο αέρας έσπασε, το κεφάλι μου στράφηκε προς το καλάμι του Γιώργου. Κάτι καλό έφερνε προς τα πάνω ζητώντας ταυτόχρονα την απόχη την οποία και είχαμε ασφαλίσει λόγο του αέρα λίγο ποιο πίσω μας. Περιμένοντας να αποχιάσω το ψάρι του Γιώργου ένας μαγικός ήχος για εμάς τους ψαράδες ακούστηκε από τα φρένα του δικού μου καλαμιού και με γρήγορες κινήσεις το πήρα στα χέρια μου κλείνοντας τα φρένα και καρφώνοντας στον ίδιο χρόνο.
Ποιο δίπλα ο Γιώργος είχε βγάλει ήδη έξω το ψάρι που τον ταλαιπωρούσε και μετά από λίγο βγήκε και το δικό μου στην επιφάνεια επιτρέποντας στον Γιώργο να το αποχιάσει με ασφάλεια. Δυο καλοί σαργοί προστέθηκαν στην ψαριά μας κλείνοντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο το ψαρευτικό μας ταξίδι. Τέλος αφού καθαρίσαμε και μαζέψαμε τον εξοπλισμό μας πήγαμε και βγάλαμε την καρέκλα από την θάλασσα με την χρήση μιας μεγάλης σαλαγγιάς.
Τα Μέθανα ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να αποτελούν έναν από τους καλύτερους ψαρότοπους και μια βόλτα φτάνει να ανακαλύψετε τα μαγικά σημεία που προσφέρονται για ψάρεμα. Σίγουρα η μείωση των ψαριών είναι αισθητή και σ αυτό το μέρος και ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η κύρια αιτία γι αυτό. Όμως στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε για να μην έρθει η μέρα που θα χάσουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε.
Του Αντώνη Μιχαϊλίδη http://paraktiopsarema.gr/fishing9.php
====================================================================================
Ψαρεύοντας την Συναγρίδα..
Ήταν αρχές Δεκέμβρη όταν ακόμα το κρύο δε διαπερνούσε τη σάρκα σου με μανία κάνοντας τα κόκαλα σου να χορεύουν ρυθμικά. Τελευταίες μέρες με θερμοκρασίες γύρω στους 15 βαθμούς και ο ήλιος ψηλά στον ουρανό έδινε αυτό το χρυσογάλανο χρώμα στη απέραντη θάλασσα. Πάνω στο βραχάκι που έμπαινε όσο πιο βαθιά στη θάλασσα γινόταν και κρατώντας την ισορροπία μου σαν επαγγελματίας ζογκλέρ πέταγα τα τεχνητά ώρες στη γαλανή ψαρεύοντας στην επιφάνεια και στα μεσόνερα. Ξαφνικά ένα τεράστιο σύννεφο σκοτείνιασε τον ουρανό και ένα αεράκι έκανε αισθητή τη παρουσία του ερχόμενο από πίσω μου.
Ήταν περίπου 14:15 το μεσημέρι, περίπου 10 λεπτά μετά την αλλαγή του σκηνικού όταν κάτω από αυτές της συνθήκες έγινε η βολή με DAIWA SeaBass Hunter III το οποίο και άφησα να βυθιστεί στα μεσόνερα. Ξεκίνησα και έφερνα το τεχνητό με σταθερή μέση ταχύτητα προς το μέρος μου όταν κάτι σταμάτησε το τεχνητό και το χρόνο μαζί.
Το χτύπημα ήταν τόσο δυνατό τόσο ακαριαίο που προς στιγμήν τρόμαξα μέχρι που το ίδιο δευτερόλεπτο ξεκίνησε το ατελείωτο φευγιό και το βλέμμα έπεσε κατευθείαν στη μπομπίνα που έμενε από νήμα. Μη έχοντας άλλη επιλογή το σφίξιμο των φρένων ήταν μονόδρομος. Έτσι κατάφερα και έκοψα τη φόρα στο ψαρί και σιγά σιγά το έφερνα προς το μέρος μου προσπαθώντας πάντα να ξεφύγει από τα δεσμά του με κεφάλια δυνατά αλλά μικρής διάρκειας. Το σκηνικό συνεχίστηκε για περίπου 10 λεπτά όταν εμφανίστηκε στα πόδια μου όλη η ομορφιά που μπορεί να κρύβει μέσα της η θάλασσα. Μια πανέμορφη κυρία ντυμένη με ένα χρυσοκόκκινο χρώμα ερχόταν έχοντας γύρει στο πλάι και έχοντας αποδεχτεί την ήττα της. Ήταν μία πανέμορφη ΣΥΝΑΓΡΙΔΑ.
Του Αντώνη Λαμπρόπουλου..http://paraktiopsarema.gr/fishing13.php
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου